Późnobarokowy Kościół zajmujący całą wschodnią pierzeję rynku, jest budowlą typu bazylikowego, z okazałą elewacją frontową. Od głównego korpusu świątyni z dwóch stron biegną arkadowe, półkoliste skrzydła, łącząc się z rozstawionymi symetrycznie na narożnikach placu wieżami. Świątynię wzniesiono w latach 1740 – 1750 z fundacji Jana Klemensa Branickiego. Trójnawowe wnętrze kościoła zdobią polichromie Ścienne wykonane przez Sebastiana Ecksteina. W ołtarzach znajdują się obrazy Szymona Czechowicza, a na ścianach po obu stronach wejścia dwa portrety małżonków Branickich, Jana Klemensa i Izabeli z Poniatowskich. Ołtarze, konfesjonały, ambona i chrzcielnica pochodzą z ok. 1750 r.
Kościelne organy dzięki swoim walorom w doskonały sposób nadają się do wykorzystania ich jako instrumentu koncertowego. Obok świątyni stoi murowana plebania będąca budynkiem poklasztornym, wybudowana staraniem Jana Klemensa Branickiego.