Jest najcenniejszym obiektem przyrodniczym Białowieskiego Parku Narodowego. Część tego obszaru wchodziła w skład powołanego w 1921 r. leśnictwa „Rezerwat”, które było zalążkiem obecnego Parku. Ochronie podlegają tu wszystkie elementy przyrody: gleba, stosunki wodne, rośliny, zwierzęta, grzyby, krajobraz oraz pozostałości dawnej działalności człowieka (np. kurhany, drzewa bartne, mielerze). Teren ten porasta las naturalny, czyli taki, który nie został posadzony przez człowieka i rośnie bez jego ingerencji. Tworzy go wiele gatunków drzew i można w nim zobaczyć wszystkie fazy życia drzewa: od siewki po drzewa obumarłe. Uwagę odwiedzających zwraca duża ilość martwego drzewa: stojące suche pnie, złomy, wykroty. Właśnie dzięki niemu występują tu najrzadsze gatunki grzybów i owadów oraz ptaków. Wiele żyjących na tym obszarze gatunków to relikty lasów pierwotnych.
Osoby indywidualne i wycieczki grupowe mogą zwiedzać obszar objęty ochroną ścisłą idąc nieoznakowaną w terenie trasą „Do Dębu Jagiełły” wyłącznie pod opieką przewodników turystycznych posiadających licencję wydaną przez Dyrektora BPN. Przewodnik może prowadzić grupę liczącą max. 20 osób (łącznie z opiekunami grup dzieci i młodzieży).
Informacja Turystyczna BPN
(poniedziałek-niedziela: 8:30–16:30)
tel. 85 681-29-01, fax 85 682-97-16 lub 85 681-23-60 wew. 716
e-mail:
źródło: http://bpn.com.pl